Bonaùra

1.
Fia da-e pagu lòmpidu-a su caminu
Cando m'at tentu-a ojos una jana:
Fit bestida-‘e fresi et a vicinu
Tenìat un'ebba groga, pili cana.
Mi nerzéit: “Assaza de su meu 'inu
Si no cheres chi ti càmbie in rana!
Si nde leas a su mancu mesa tazta,
As a fagher de coros bona catza”.

2.
“Mancari tue m'apperas abbeladu”,
Li fatto, saltiendemiche su coro:
“No poto atzettare su ch'as nadu.
Tenzo in domo pubidda chi-adoro.
No nde cherzo, puru si ammajadu,
De féminas o de coro insoro”,
Et che màrmaru, frittu et alvu fia,
In chirca de leàre cuss'istrada mia.

3.
S'accisadora, sende iscàrada,
Carignat cun sa manu s'animale
Et riénde mi nerzéit, a s'apprettada:
“Sa ch'ido in sa bèrtula-est bistrale?”.
“Emmo", li rispondo “bene-arrodada!
Ma non servit pro bocchire rivale.
Deo l'impréo pro sa linna segare
Et de su fogu nois pro nde gosare”.

4.
“Dala a mie, a s'ala 'e manìga,
Et a rana no t'as a-assemizare.
Si mi negas puru custa fadiga
Che-i sa mérula cras as a cantare!”.
“No cherzo 'inu et no sigas briga”.
Trémulu che foza in bentu-‘e mare,
So reséssidu a torrare boghe
“No ti nde lasso, mancari t'attoghe'!”

5.
Sa jana in benujos s'est bettada
Et cun làgrimas chi parìant duos traìnos
Preghende de l'àer deo accuntentada,
Cun manos lanzas, chi parìant unchinos,
M'at dadu a cambutzos afferrada
Et cun ojos che pare-a duos rubinos,
Allereddende mi fit custa 'orta
Ca parìat de l'esser bidende morta.

6.
Deo, tando, dadu l'appo s'arminzu meu
Et sa tatza mi la fia accortziénde,
Ma issa, canténdemi unu tedèu,
M'at bogadu da-e su chi fia fattende.
“Ses omine chi podet andare reu
Chentza-aèrru perunu ti lu so nende.
Cherìa 'ider cal'est sa debbilesa
Chi ti leat saludu et cuntentesa”.

7.
Ischidadu mi nde so de approntu,
Tristu et cun beru ammutriamentu,
Pensende de esser a-beru tontu
Et de-istare semper meda attentu
Ca como in su sonnu fit s'affrontu
Ma podìat benner, battidu da-e 'entu,
In cale si sìat ora de sa vida
Et de piedade lassare-attrivida.

🆅 Dal sito http://vocabolariocasu.isresardegna.it/lemmi.php
Bonaùra: destino, augurio.
Lòmpidu: o giompidu, arrivato, giunto; maturo.
Tentu a ojos: o a oju tentu, con lo sguardo fisso.
Jana: fata.
Fresi: orbace.
Ebba: cavalla.
Groga: gialla; anche pallida.
Cana: canuta.
Nerzèit: disse.
Abbeladu: incantato.
Pubidda: padrone; moglie, donna di casa.
Ammajadu: incantato, affatturato.
Alvu: bianco.
Accisadora: incantatrice, maga.
Iscarada: sfacciata.
Apprettada: l’atto di incitare.
Bèrtula: bisaccia.
Bistrale: scure, accetta.
Arrodada: arrotata, affilata.
Gosare: o godire, godere.
Mèrula: merlo.
Traìnos: ruscello, torrente; rigagnolo.
Lanzas: magre.
Cambutzos: collo dei piedi, caviglie.
Allereddende: stordendo, incantando, instupidendo.
Arminzu: strumento, arnese, arredo, corredo.
Aèrru: errore.
Approntu: preparazione, apprestamento; de approntu, d’improvviso, sùbito.
Ammutriamentu: rannuvolamento, cruccio, malumore.

©suigante.
Dall'archivio del Centro Culturale "Su 'Igante"
Antoni Nurra (s'Appellu); est famadu ca andaiat a catza chentza fusile: impreaiat solu sos levrieros.

Nessun commento:

Posta un commento

Sentidu