Deo&Tue

1.
Cussa die, in cuss'ora, su destinu
At mòvidu duos isteddos lughentes:
Pro Amore, los at postos in caminu
Et da-e tando sunt galu isplendentes.
Che-i sos fiòres chi naschent in giardinu,
S'abbratzant che jaras fiàras ardentes.
Mirant sas undas de su fiéru mare:
S'ant juradu vida-eterna umpare.

2.
De su mese-'e làmpadas, su vintiùnu
Dados nos semus su primmu 'asu.
Sa matessi die, cussu-aneddu brunu,
In Santu Andrìa, nos at dadu pasu.
In sa Terra, no l'isolvat niùnu
Su chi Deus at ligadu-in su Parnasu:
Cussos astros, oramài, sunt beneìttos
Ca custas rigas balint che edittos.

🆅 Dal sito http://vocabolariocasu.isresardegna.it/lemmi.php
Isteddos: stelle.
Galu: ancora.
Jaras: chiare.
Fiàras: fiamme.
Umpare: insieme.
Làmpadas: il mese di Giugno.
Santu Andrìa: il mese di Novembre.
Pasu: riposo, pace, calma.
Isolvat: sciolga, sleghi.

©suigante.
Deo et Sìlvia Carboni, sa cumpagna mia de vida.

🆆 Dal sito https://it.m.wikipedia.org/wiki
Il Monte Parnàso è una montagna del centro della Grecia, che domina la città di Delfi.
Particolarmente venerato durante l'antichità, il Parnaso era consacrato al culto del dio Apollo e alle nove Muse, delle quali era una delle due residenze.
Secondo la mitologia greca, su questo monte era situata una fonte sacra alle Muse, la fonte Castalia.
Nella tradizione classica, i due gioghi in cui il monte si biforca sono chiamati Cirra ed Elicona (o anche Nisa), rispettivamente sacri ad Apollo il primo e a Bacco il secondo.

Dal sito https://it.wikipedia.org/wiki/Parnaso
Una veduta del monte Parnaso.

Nessun commento:

Posta un commento

Sentidu